Różnice między więzadłem i ścięgnem
Ścięgno (tendon), to włóknisty twór (pasmo), zbudowany z wytrzymałej tkanki łącznej właściwej zbitej (włóknistej), o zabarwieniu białawosrebrzystym. Więzadła (ligament) są to pasma wytrzymałej tkanki łącznej, które zwykle łączą kości między sobą, wzmacniając ruchome połączenia między kośćmi (stawy).
Przyczyny urazów więzadeł:
- nadmierne napięcie więzadeł, ścięgien lub mięśni,
- upadki,
- skręcenia stawów.

Zerwanie więzadeł to poważna kontuzja wynikająca z różnych czynników ryzyka. Najczęściej dochodzi do niej podczas intensywnych treningów sportowych, szczególnie w dyscyplinach wymagających gwałtownych ruchów i skrętów, takich jak piłka nożna czy koszykówka. Inne czynniki ryzyka to nadwaga zwiększająca obciążenie stawów oraz starzenie organizmu prowadzące do naturalnego osłabienia więzadeł. Warto również pamiętać o genetycznej predyspozycji do tego typu urazów – jeśli w rodzinie występowały podobne problemy, ryzyko ich wystąpienia wzrasta.
Objawy zerwanych więzadeł mogą być różnorodne i zależą od stopnia uszkodzenia tkanki. Najczęściej pojawiają się ból oraz obrzęk w miejscu kontuzji. Mogą wystąpić trudności lub niemożność poruszania kończyną oraz uczucie niestabilności stawu. Czasem można także usłyszeć charakterystyczny trzask przy zerwaniu więzadła. W przypadku poważniejszych urazów mogą pojawić się siniaki i deformacje stawu. Jeśli dostrzegasz któregokolwiek z tych objawów, powinieneś jak najszybciej skonsultować się ze specjalistą.
Naciągnięcie ścięgna: rozpoznawanie problemu
Naciągnięcie ścięgna to inny typ kontuzji, który również może powodować dyskomfort. Objawy tego urazu obejmują ból nasilający się podczas ruchu, obrzęk w miejscu uszkodzenia oraz ograniczenie zakresu ruchu w stawie. Ból może być ostry lub tępy i często nasila się podczas aktywności fizycznej. W niektórych przypadkach można także zauważyć siniaki lub zaczerwienienie skóry w okolicy urazu.
Diagnostyka naciągnięcia ścięgna jest kluczowa dla prawidłowego leczenia. Najczęściej wykorzystuje się do tego badanie fizykalne, podczas którego lekarz ocenia zakres ruchu oraz siłę mięśni pacjenta. Może być również konieczne wykonanie badań obrazowych, takich jak ultrasonografia czy rezonans magnetyczny, które pozwolą na dokładne zobrazowanie uszkodzonego elementu i ocenę stopnia jego naciągnięcia.
Jak leczyć naciągnięte ścięgno?
Jeśli odczuwasz silny ból, obrzęk lub utratę funkcji kończyny po urazie, powinieneś jak najszybciej zgłosić się do specjalisty. Nie należy lekceważyć tych objawów, ponieważ mogą one wskazywać na poważne uszkodzenie wymagające natychmiastowego leczenia. Pamiętaj, że im szybciej rozpoczniesz terapię, tym większe są szanse na pełne wyzdrowienie.
Pierwszym krokiem w leczeniu zerwanych więzadeł oraz naciągniętych ścięgien jest zabezpieczenie i odciążenie uszkodzonej kończyny. Może to oznaczać noszenie ortezy przez okres około 6 tygodni. W tym czasie ważne jest regularne stosowanie zimnych okładów, które pomogą zmniejszyć obrzęk i ból. Leczenie zachowawcze może obejmować także rehabilitację oraz fizjoterapię wspierające przywrócenie pełnej funkcjonalności stawu.
Leczenie zerwanych więzadeł
W przypadku naciągnięcia ścięgna istotne jest jak najszybsze zastosowanie zimnych okładów oraz unieruchomienie uszkodzonego stawu. Zimno pomoże zredukować obrzęk i ból, a unieruchomienie umożliwi regenerację tkanki. Proces ten może trwać od jednego do dwóch tygodni – w tym czasie ważne jest przestrzeganie zaleceń lekarza oraz unikanie nadmiernego obciążania kończyny.
W przypadku poważniejszych urazów, takich jak zerwanie więzadeł, może być konieczne zastosowanie bardziej zaawansowanych metod terapeutycznych. Jedną z nich jest terapia Angel System, polegająca na wykorzystaniu odseparowanego koncentratu z płytek krwi pacjenta do regeneracji uszkodzonych tkanek. Ta innowacyjna metoda pozwala na leczenie bez konieczności przeprowadzania operacji i zyskuje coraz większą popularność w praktyce klinicznej.